پای دوچرخه در شنا
یادگیری پای دوچرخه در شنا بسیار مهم است . و یکی از مواد امتحانی در نجات غریق است ، که منجیان باید به مدت یک دقیقه ( شاید مدت آن بیشتر شده باشد ) که بدون دست فقط باید با پا زدن خود را بر روی آب نگه دارند . و موارد بسیار زیادی پیش می آید که شناگر باید در قسمت عمیق بدون پیشروی و به حالت ایستاده برای مدتی توقف کند . در این موقع است که باید با حرکت پای دوچرخه خود را روی آب نگه دارد . ولی در واقع حرکتهای مختلف پا که در جهات گوناگونی صورت می گیرد با حرکت دستها در زیر آب ، بدن را در سطح آب طوری نگه می دارد که سر از آب بیرون می ماند . برای رفع خستگی و یا بازیهای در آب و یا نجات افراد دیگر از پای دوچرخه استفاده می نمایند .
برای انجام این کار لازم است ریه ها را پر از هوا کنید و بالا تنه را کمی رو به جلو خم کنید طوری که با این خم شدن به جلو پاها از ران به عقب نرود و زاویه ای بین پاها و بالا تنه در ناحیه ی لگن و ران ایجاد شود ، به عبارت دیگر پاها درست در زیر سینه قرار داشته باشد . سینه و ششهای پر از هوا را روی آب بگذارید و انگشتها را ببندید و با کف دستها برای حفظ تعادل بدن آب را به طرفین حرکت دهید و در همان حال پاها را از یکدیگر به طرفین باز نموده. نکته مهم این است که پاها از ران به طرفین باز شود و در همان حالت به آب ضربه بزند . هوای درون ریه ها را با مقدار کمی هواگیری و تخلیه در ششها حفظ کنید . مربی ،برای آموزش پای دوچرخه شما را به قسمت عمیق برده که آب تا زیر چانه شما باشد و در حالی که مراقب شماست زیربغل شما را گرفته ، کمی بالا می کشد . شما شروع به زدن پای دوچرخه می کنید و علاوه بر مراقبت هرگاه بخواهید به زیر آب بروید شما را به سطح آب می رساند و پس از مدتی تمرین از کمک او کاسته و بر حرکت دست و پای شما افزوده و احساس خواهید کرد که سر و صورت شما در خارج از آب باقی می ماند . البته به محض قطع حرکتهای دست و بخصوص پا ، بدن به زیر آب فرو می رود . و پای دوچرخه کمک می کند به مربی و منجی که کسی که دارد غرق می شود را نجات دهد ، پای دوچرخه را می زند و با گرفتن زیر چانه با دستها آن را به کنار می برد و بعد از آب خارج می کنند .
